Technika pływania
PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI
PRZYDATNE W DOSKONALENIU
TECHNIKI PŁYWANIA
W powszechnym przekonaniu podstawą opanowania czynności ruchowych jest powtarzanie ćwiczeń. Ma to jednak sens tylko wtedy, gdy proces uczenia się jest procesem świadomym i przemyślanym zarówno przez ucznia jak i nauczyciela.
W metodyce nauczania pływania wyróżniamy następujące metody :
- metody oparte na słowie - opis czynności , objaśnienie ruchu.
- metody oparte na pokazie – informacja wizualna, która odbywa się na lądzie i w wodzie, z wykorzystaniem różnego rodzaju środków dydaktycznych (plansze, filmy, zawody)
- metody oparte na działaniu praktycznym – czynności ruchowe wykonywane przez ucznia wzbogacają jego wiedzę niezbędną do opanowania umiejętności
- metody nauczania częściami i w całości.
Ucząc i doskonaląc sportowej techniki pływania używa się przede wszystkim trzech pierwszych metod, które to wyraźnie potęgują rolę świadomości w procesie uczenia się i odwołują się do zasady poglądowości łączącej poznanie zmysłowe z abstrakcyjnym.
Praca nad techniką to myślenie nad elementami, które chcemy, musimy poprawić, aby efektywniej i szybciej pływać, to proces żmudny i długotrwały, wymagający od zawodnika świadomego uczestnictwa, ciągłej samokontroli. Współczesna technika pływania wyróżnia cztery zasadnicze style pływania: styl dowolny ( kraul na piersiach); styl grzbietowy (kraul na wznak); styl klasyczny ( „żabka”); styl motylkowy ( delfin), piąty - styl zmienny łączy podstawowe style. Poniżej znajdują się modele techniki w/w styli pływackich są one przedstawione w formie precyzyjnych komunikatów i dotyczą wszystkich elementów wyścigu pływackiego. Powstały w trakcie pracy treningowej i stosowane są przez zawodników z którymi pracuję.
STYL DOWOLNY
START
- reaguj na sygnał jak najwcześniej
- zaczynamy od ruchu bioder (przesuwamy do przodu)
- ramiona wyrzucamy jak najszybciej do przodu
- głowa schowana między ramionami, twarz skierowana do przodu
- skaczemy płasko do przodu
- wejście do wody przez jeden otwór bez nadmiernego rozpryskiwania wody
- podczas poślizgu staraj się zmniejszać opory („torpedowa sylwetka”)
- podczas wejścia do wody wykonujemy szybkie i mocne kopnięcia nogami do delfina
- wraz z rozpoczęciem pierwszego pociągnięcia ramienia zmieniamy pracę nóg z delfinowej
na kraulową
- pierwsze 3-5 pociągnięć ramion wykonujemy bez brania oddechu
NAWRÓT
- przed wejściem na ścianę przyspieszamy pracę nóg
- ostatnie kopnięcie przed ścianą jest kopnięciem do delfina
- przyciągnij brodę do klatki piersiowej i szybko przekręć ciało i nogi
- w momencie dotknięcia ściany nogami, ramiona powinny być wyprostowane za głową
(„torpedowa sylwetka”)
- odbicie rozpocznij z pozycji na boku i natychmiast włącz delfinową pracę nóg, po czym
przejdź do pozycji na piersiach
- „nie przyklejaj się” do ściany, wykonaj szybkie odbicie
DYSTANS
- zmniejszaj opór ciała
- na jeden cykl pracy ramion wykonaj 6 kopnięć nogami
- palce stóp skierowane są do wewnątrz pięty jedynie łamią linię wody
- wejście wyprostowanego ramienia do wody zapoczątkowane jest dłonią włożoną
pod kątem (ustaw ją lekko na zewnętrz) po czym następuje chwyt, pociągnięcie
z wysoką pozycją łokcia
- odepchnięcie musi być całkowite i wykonane z przyspieszeniem (płynny ruch)
- wyjście ramienia powinno rozpocząć się po odepchnięciu i zaczyna się od łokcia
- głowa leży w wodzie, twarz skierowana do przodu
- oddech bierzemy poprzez lekkie skręcenie głowy, tak, aby jedno oko było cały czas
w wodzie
- oddech bierzemy, gdy wynurza się łokieć
- bierz wdech spod ręki słabszej
- staraj się wydłużać „krok pływacki”, pływaj efektywnie